De dag(en) die je wist dat zou(den) komen

Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.

18 juli 2019

Zelden zó’n lelijke titel boven m’n verhaal zien staan. 

Zonder de haakjes stamt hij uit het jaar 2013 en is het één van de zinnen uit ‘Het koningslied’, speciaal geschreven voor de inhuldiging van destijds prins, inmiddels koning, Willem Alexander. 

Taalkundigen buitelden over elkaar heen om uit te leggen waarom dit absoluut niet, of misschien toch wel een beetje kon. Het lied werd er niet minder populair door, integendeel.  

Zelf nam ik in datzelfde jaar de vrijheid de volledige tekst aan te passen voor onze examenkandidaten. We zongen het met het personeelsteam tijdens de diploma-uitreiking en dat is een soort traditie geworden, want we doen dat nog steeds! De gewraakte zin werd: ‘Je wist dat die avond zou komen en nu is ie hier….’ 

Het regende de afgelopen tijd dagen waarvan we wisten dat ze zouden komen. Voor onze examenkandidaten bijvoorbeeld. De dag dat het examen begon. De dag van De Uitslag. De dag van de diploma-uitreiking. (Wat was het weer leuk, persoonlijk, ontroerend en hilarisch!) 

Voor de personeelsleden waren en zijn er ook van die dagen. De dag dat alle nieuwe aanmeldingen binnen moesten zijn. Puzzelen met groepsindelingen. De dag van het personeelsuitje. Wil je als leerling docenten in het wild zien, volg ze dan eens stiekem op zo’n dag. Je weet niet wat je ziet. Ze gaan compleet uit hun dak bij het slaan van een ‘birdie’, gooien met wc-borstels, maken de hele dag rare selfies en groupies en slaan minstens zulke bedenkelijke taal uit als leerlingen! 

De dag waarop de laatste nakijkmarathon begint. Die marathon meet in het echt 24 kilometer en 195 meter en dat is voor sommigen ook ongeveer de lengte van de hoeveelheid correctie die je nog moet doen, wanneer je alles achter elkaar zou leggen. De week waarin je als docent een volledig eigen leven leidt, wonend in kratten nakijkwerk, nachten doorhalend, slapend op de bank of achter je laptop. ‘Júllie geven die toetsen en opdrachten, dus niet zeuren!’, hoor je de leerlingen terecht zeggen. Ze hebben gelijk. We doen het onszelf én jullie aan. En zo is iedere (voor)laatste schoolweek er weer eentje met dezelfde rituelen. Wanhopige docenten die nog proberen de laatste opdrachten van leerlingen binnen te krijgen, al even wanhopige leerlingen die nog op de valreep toetsen inhalen, mailtjes sturen, gesprekjes voeren, onderhandelen, ‘dealen’.  

Zelfs nog een paar ‘normale’ lesdagen. Gevuld met o.a. een zeer waardevolle cursus reanimeren voor onze leerlingen, gegeven door o.a. een ouder van onze school, een buitenproject voor biologie, een  activiteitendag op Bussloo.  

De dag van de overgangsvergaderingen. Dan spant het erom. Gelukt? Net niet? Toch nog een kans, wanneer je nog even terugkomt en die laatste opdracht…? 

De dag van afscheid nemen. Van je mentorklas. Van een aantal collega’s. 

En dan…’De dag die je wist dat zou komen…, (brrrrr)… VAKANTIE! 

‘Ben je er klaar voor? Kun je dat ooit echt zijn?’ Ik citeer weer even uit het originele Koningslied.  

Nou, na zulke hectische laatste weken zullen leerlingen én docenten verzuchten dat ze er in elk geval klaar méé zijn…….maar klaar ervóór?  

De eerste week heb je waarschijnlijk al nodig om weer uit te vissen wie en waar je eigenlijk bent. 

De laatste week begint het alweer te kriebelen. Nieuw schooljaar! Nieuwe leerlingen en collega’s! Werkweken! 

Daar ergens tussenin ligt een aantal weken met dat heerlijke ‘niets-hoeven’, waar we allemaal zo naar verlangen. School leeg. Hoofd leeg.  

Terugkijken op weer een mooi schooljaar, met veel hoogtepunten. Voor mij was de uitgave van mijn boek er eentje. Maar er waren er nog veel meer!  

Ik ga weer op zoek naar die ‘verwassen vrijheid’ uit mijn eerste column van dit schooljaar. September 2018. http://www.veluwscollege.nl/blog/verwassen-vrijheid/  

En dat wens ik iedereen toe. Een mooie vakantie, met veel vrijheid, rust en ruimte. 

Al was het maar in je hoofd. 

Bedankt allemaal, voor weer een mooi schooljaar!