Hes(jes)tag!

Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.

13 december 2018

Wat is er toch aan de hand? Het is een druilerige, grijze ochtend. Ik zit in mijn auto, op weg naar school. Dan dringt het opeens tot me door. Overal gaan mensen de straat op om te demonstreren. In gele hesjes!

Bij een gebouw op de hoek van een kruispunt in mijn wijk zie ik ze op steigers klimmen. Ze zetten harde muziek aan en roepen en gooien dingen naar elkaar.

Iets dichter bij school komt plotseling een lange sliert van minstens dertig personen luid bellend op fietsen mij tegemoet. De groep is jong en lijkt strak georganiseerd. Voor- én achteraan de sliert fietsen volwassenen. Zij lijken de demonstratie te hebben geregeld. Nauwelijks een minuut later passeren er drie mannen op motoren. Eén van de drie houdt steeds contact met de andere twee via een microfoontje aan de helm. Ze krijgen waarschijnlijk te horen waar de demonstratie is en hoe ze moeten rijden. Opeens herinner ik me dat ik gisteravond een grote groep demonstranten in het donker zag. Ze renden allemaal dezelfde richting uit. Een enkeling droeg een knipperlichtje op de arm. Beangstigend gezicht. Op de laatste rotonde voor de Veilingweg staat wéér een groep mannen. Ze staan tussen de struiken, midden op de rotonde en zwaaien met harken en schoppen. Ze lachen spottend naar me. Ik geef gas. In m’n achteruitkijkspiegel worden hun gele hesjes snel kleiner.

Eindelijk arriveer ik, enigszins uit mijn doen en lichtelijk ongerust, op school.

Alles lijkt normaal.

Ik ben nauwelijks tien minuten bezig met mijn les, of het alarm gaat. Direct staan alle leerlingen op en lopen strak in marcheergang het lokaal uit. Ik ga mee. Ze lopen naar buiten. Maar daar zie ik tot mijn schrik al mijn collega’s in gele hesjes staan, met registratielijsten onder de arm. Eéntje komt dreigend op me af.

‘HEB JE ZE ALLEMAAL?’

Ik slik. ‘Euh….eh….heb ik WIE? Heb ik  w..w….WAT? Ze allemaal op een rijtje? Ik eh…’

‘GEEN GEINTJES NU BERT! DIT IS SERIEUS!’

Ik struikel terug naar binnen, de veilige school in. Mensen roepen mij achterna dat dat niet mag en of ik gek ben geworden. Ik strompel de trap op en bereik mijn lokaal. Daar zie ik alle leerlingen weer zitten. In gele hesjes! Ze staan op, sluiten me in. Gooien met gezonde broodjes, ongezond snoepgoed en usb-sticks. Achter me, op het digibord, spat een sinaasappel uiteen. Er wordt geroepen: ‘We pikken het niet meer! AC-TIE! AC-TIE!’ Iemand steekt een vuurpijl af.

Ik werp een vertwijfelde blik uit het raam. Het laatste wat ik zie is mijn auto op de parkeerplaats.

Hij staat in brand.

Iets raakt mijn hoofd en alles wordt zwart.

Ik word wakker in mijn bed. Er gaat weer een alarm. Het is m’n wekker. Ik heb het gedroomd.

Niet alle mensen in gele hesjes zijn demonstranten! Soms zijn het bouwvakkers, fietsende basisschoolleerlingen, motorrijleskandidaten, hardlopers, plantsoenbewerkers, collega’s met BHV tijdens een brandalarmoefening…

Vandaag het eerste uur maatschappijleer. We hebben het over democratie, en het recht op demonstreren, je mening mogen geven, het ergens niet mee eens mógen zijn.

Maar ook over hoe jammer het is dat teveel mensen dat zien als een vrij(heids)brief om te discrimineren, vernielen, vernederen, bedreigen, plunderen.

We kijken een stukje van een docu waarin een presentator een vluchteling van acht jaar meeneemt naar de Tweede Kamer. Om vragen te stellen. Nadat hij al een brief aan de koning schreef.

Je hebt in een democratie récht op heel veel dingen. In Nederland. Op je school. Maar ook de plícht je een beetje te gedragen. In die school. Maar ook erbuiten. In Parijs. In Twello.

Leuke les, en lachen bij die docu om al die creatieve manieren van protesteren die er zijn.

Ik kom tevreden thuis die middag. Ik besluit nog even een rondje te gaan hardlopen.

Vanuit de huiskamer klinkt de stem van mijn vrouw:

‘Het wordt al bijna donker!’

‘Doe even je gele hesje aan!’