Voer

Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.

29 november 2018

Het gebeurt regelmatig dat een collega bij een grappig of bijzonder voorval uitroept: ‘Voer voor je column Bert!’ Soms maak ik inderdaad gebruik van zo’n aanwijzing, soms niet, omdat het te persoonlijk zou worden. Mensen moeten niet het gevoel hebben dat ze, zo gauw ze iets doms of onbedoeld grappigs doen, ‘columnvoer’ van mij worden. De afgelopen week was het onderwerp zélf al ‘voer’, te lezen als ‘voedsel’ of ‘voeding’.

Pubers en gezond eten, het is niet altijd een goeie match. Regelmatig zie ik met liefde door moeder of vader gesmeerde boterhammen rücksichtslos in de knalblauwe plastic afvalteiltjes gedumpt worden. Op iedere tafel staat er in de pauze ééntje. Soms loop ik er even langs, vis er een boterham uit, vraag aan de werper wat er tussen zit en begin er smakelijk van te eten. ‘Wil je je moeder bedanken?’, vraag ik dan nog even voordat ik verder loop. Een aantal monden aan de betreffende tafel, vaak dan al gevuld met plaatsvervangende ándere lunchproducten, valt stomverbaasd open. Veel derde- en vierdejaars, die het bedenkelijke voorrecht hebben in de pauzes het schoolterrein te mogen verlaten, nemen al niet eens meer de moeite iets van huis méé te nemen, behalve geld of een pinpasje. Ze storten zich met een woest ‘AHaaaaaa!’ op de schappen van de supermarkt met dezelfde naam en eten als Amerikaanse politieagenten in slechte films, dozenvol donuts en frikandelbroodjes en spoelen dit geheel het darmkanaal rond met een fles Sisi (‘Si, Si, señor, mucha mucha azucár!’, oftewel véél suiker) en stuiteren met het (ei)wit voor de ogen de school weer binnen. Tel uit je winst. Dat laatste geldt dan meer voor de betreffende supermarkt dan voor de docenten die de suikerstuiterende meute weer liefdevol in de les mogen opnemen.

Maar toch: ééns per week breekt de zon door in onze aula. Iedere woensdag zorgt een groep van pakweg 15 ouders voor de bereiding en verkoop van heerlijke, gezonde broodjes. Op de andere dagen zijn er trouwens sowieso ook vers fruit, verse groenten en gezonde drankjes te krijgen.

En het werkt! Op woensdag verandert de laatste minuut vóór de bel van 12.00 u. de school in een Olympische startbaan voor de 100 meter sprint. Slalommend tussen de tafels en stoelen door rennen vele leerlingen sneller dan Daphne Schippers richting keukenbalie. Ook de docenten kunnen hun bestelling doorgeven. Een geweldig initiatief van ouders, een aantal collega’s en met ondersteuning vanuit de Gemeente Voorst. De afgelopen week was er een verrassing:

Door de wethouder én onze directeur werd de ‘Gouden Schaal’ uitgereikt aan onze schoolkantine. Hiermee hadden we meteen het predicaat ‘Gezonde School’ en ‘Gezonde Schoolkantine’ te pakken.

Een aantal leerlingen ontving een prijs voor hun idee voor een nieuw te bereiden broodje.

De twee winnaars bedachten een ‘Zalm-o-nella’, inderdaad, een broodje zalm, maar dan uiteraard zónder die ziekteverwekkende bacterie…..! Binnenkort verkrijgbaar!

Wat zou het mooi zijn als we ook nog die ouderejaars over de gezonde streep krijgen. En wanneer ze zich binnenkort met een nóg luider ‘AHáááááááá!’ op de groente- en fruitafdeling storten. Daar gaan we voor.

Waarom wij ons toch zo druk maken om jullie aan gezond ‘voer’ te krijgen?

Ik bedacht het opeens vorige week. Toen moest mijn moeder van 86 een dagje naar het ziekenhuis. Ik haalde haar ’s middags op. Op haar afdeling liep ik eerst tegen een verpleger aan, die ik zo’n dertig jaar geleden in de klas had gehad als leerling op de basisschool. Mooie ontmoeting na al die jaren. Hij had mijn moeder die ochtend begeleid. Toen hij afscheid had genomen verscheen er een verpleegster aan mijn moeders bed die nog maar drie jaar geleden examen deed bij ons op Veluws College Twello! Ik raakte best een beetje ontroerd, wat geweldig om je oud-leerlingen zo terug te zien terwijl ze zulk belangrijk en mooi werk doen…

En later wist ik het opeens.

Wij willen nu graag voor júllie zorgen, máken ons zorgen óm jullie, willen graag dat jullie gezond eten en gezond leven.
Zodat jullie later weer voor óns kunnen zorgen. Want dan hebben wij júllie weer heel hard nodig.