Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.
11 oktober 2018Oktober is alweer een tijdje bezig. Sommige mensen noemen het STOPtober, vanwege weer eens proberen te stoppen met roken. Na STOPtober volgt dan echter weer GOvember, de maand waarin je gewoon weer doorgaat met alles waar je net mee gestopt was.
Verder doen we deze maand weer rare dingen met de klok, waardoor niet alleen dat ding zelf, maar ook de halve mensheid weer een half jaar van slag is.
En ook dit jaar volgden Werelddierendag en de Dag van de Leraar weer direct op elkaar, op respectievelijk 4 en 5 oktober.
Zijn er overeenkomsten tussen die twee dagen? Nou, ja, je krijgt wat extra voer (klopt in beide gevallen) en je baasje is een dag extra lief voor je. (Klopt ook, hoewel ons ‘baasje’ gelukkig vaker dan één dag in het jaar lief voor ons is.) Je wenst het ieder mens en dier toe.
Op Dierendag, die donderdag 4 oktober, had ik zo’n dag waarvan je al snel weet dat het ‘zo’n dag’ wordt.
’s Morgens extra vroeg naar school, omdat je nog even iets wilt kopiëren.
Na het inscannen met het docentenpasje (Geleend van een lieve collega, ik had de mijne op mijn weekendadres laten liggen, samen met rijbewijs en pinpas) lichten direct alle mogelijke lampjes op in alarmerend rood en verschijnt op de display het bericht dat het apparaat het écht niet gaat doen en de monteur, ‘as we speak’, nou, ja, ‘while I curse’, ingelicht wordt.
Zucht.
Gelukkig is er nóg zo’n kloonmachine en die doet het wél, maar kan niet automatisch dubbelzijdig kopiëren. Dat betekent dat je eerst een stapel enkelzijdig laat afdrukken en diezelfde stapel dan omgekeerd weer in de papierbak plaatst en de andere zijde van je stencil op de nog maagdelijke kant van je stapeltje laat drukken.
Maar omgekeerd? Of juist niet? Dat weet ik dan nooit. Ik geef Nederlands. Dus het kost al twee kopieën (eentje met twee teksten dwars over elkaar gedrukt aan dezelfde kant en eentje waarbij de tekst net verkeerd om zit wanneer je het stencil omdraait) om erachter te komen hoe dat stapeltje neer te leggen. En dan kom je dus al weer twee exemplaren tekort. Dus die moet je dan weer……
Afijn, begint een dag zó, dan weet je dat dit het begin is van een lange reeks. In de pauze wil je snel even koffie halen, want je moet ook surveilleren, maar de deur van het high-tech koffiezetapparaat hangt open en onze conciërge is bezig één en ander aan te vullen dan wel te herstellen. Laat maar.
Ik wilde toch al stoppen met die grote hoeveelheden koffie, was het niet KOFtober?
Omdat ik het volgende uur moet invallen bij een klas die een wiskundetoets heeft, wil ik de tweede helft van die pauze maar gebruiken om alvast alle blaadjes op de tafels te leggen, dan kunnen ze meteen beginnen. Bij binnenkomst in het betreffende lokaal zie ik dat alle tafels in een erg creatieve en samenwerking-bevorderende opstelling staan, maar niet geschikt voor een toets. Dus alle tafels en stoelen uit de groepsopstelling sleuren en in strakke rijen van één aan één zetten. Ook hier komt een passerende collega weer even vrolijk helpen. Alles staat op tijd klaar en dat is mooi, want de groep heeft de tijd echt nodig én ik merk weer eens dat ook wiskunde vaak Begrijpend Lezen is.
Het gaat nog de hele dag zo door met falende wifi’s, woest wisselende werkplekken, strakke schema’s, door telefoontjes onderbroken collegiale overlegmomenten en tegen het einde van de dag weet ik dat ik van de dingen die ik ook nog had willen doen, ruim de helft niet zal halen.
Pas bij het huiswerkuur kom ik weer helemaal bij. Een groepje leerlingen dat hier graag gebruik van maakt, komt het lokaal binnen, pakt spullen, gaat rustig aan het werk en ik kan helpen bij verschillende vakken. Heerlijk.
Wanneer ik die middag laat vertrek ligt er in de personeelskamer een hele serie trendy blikjes op tafel. Bedrukt met teksten als: ‘Bedankt voor je inzet’/’Je hebt het verdiend’/’Geniet ervan’.
Van de V.O.G. Alvast voor de Dag van de Leraar. Een heerlijke reep fair trade chocolade. Ik pak de mijne.
De volgende dag (Dag van de Leraar) is het vrijdag en werk ik niet.
En gaat die reep er in één keer aan, eh…..…in.
Was het niet CHOCtober?