Slapende honden en huilende wolven

Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.

14 juni 2018

Ze zeggen dat er een zekere gewenning optreedt bij steeds maar slechte berichten op het journaal, in de krant en op social media. Laatst begon ik dat zelf ook bijna te geloven. Er was weer een schietpartij op een school ergens in de Verenigde Staten. Die avond bekeek ik het televisiejournaal. Tot mijn verbazing verscheen dit bericht pas als derde of vierde item en ook maar heel kort. Tot mijn nog grotere verbazing bleek dit al de veertiende schoolschietpartij (wat een vreselijk woord) te zijn van dit jaar in de V.S! Met andere woorden, ik had er een flink aantal gemist in de media…

Ik dacht terug aan één van de veel eerdere ‘schoolshootings’ (klinkt het in het Engels al iets minder erg?), namelijk die op Columbine Highschool in 1999. De wereld stond even op z’n kop. Het ging nergens anders over. Er werden documentaires over gemaakt (die van Michael Moore, ‘Bowling for Columbine’ moet je echt gezien hebben) en zelfs een Nederlandse schrijver, Tim Krabbé, schreef er een boek over: ‘Wij zijn, maar wij zijn niet geschift.’ Ik las het in één adem uit.

Nu was er de afgelopen week de discussie in de media of het niet goed zou zijn oefeningen te houden in het omgaan met een schietpartij of aanslag. De meningen waren zeer verdeeld. Anders dan bij een brand- of ontruimingsoefening waarbij iedereen licht giechelend en selfies makend quasi-geschrokken zo snel mogelijk het gebouw verlaat, is de situatie bij een eventuele schietpartij er waarschijnlijk één van totale paniek. Misschien is het dan helemáál niet gewenst je lokaal uit te gaan. Een paar scholen doen al wél oefeningen met acteurs. En ik las een protocol van een school waarin best zinvolle dingen stonden. ‘Wat zijn de signalen bij een leerling die misschien op het punt zou staan zoiets te gaan doen?’ ‘Wat zijn goede schuilplekken bínnen het schoolgebouw? Zijn die eigenlijk bekend?’ ‘Wat zijn alternatieve vluchtplekken, behalve hoofdingang en nooduitgang?’

Aan de andere kant is het verschil in de situatie met betrekking tot het wapenbezit tussen Nederland en de V.S. enorm. Gelukkig maar. En je wilt geen slapende honden wakker maken. Enerzijds slapende puppies, die ervan uit gaan dat de scholen in Nederland veilig zijn en dat zoiets hier niet gebeurt. En dat is tot op heden gelukkig ook nog zo. Anderzijds slapende wolven, die misschien op het idee komen rare dingen te gaan doen en letterlijk in één klap wereldberoemd te worden. ‘Lone wolves’ worden ze genoemd. Individuen, die niet door een terroristische organisatie worden ‘gestuurd’, maar geheel op eigen initiatief handelen. Vaak blijken het húilende wolven te zijn. Jarenlang gepest, genegeerd, afgewezen. Gefrustreerd geraakt. Onbegrepen.

Op elkaar letten is dus belangrijk. Kijken of niemand buiten de boot valt. Vreemde uitspraken gaat doen. Vreemde filmpjes gaat posten. Geen weg meer weet met z’n frustraties.

Afgelopen week was er even verdriet bij wat leerlingen. De vader van een ex-klasgenootje van de basisschool was overleden. Er werd gehuild en getroost. Onze counselor pikte de betreffende leerlingen er even uit en ging met ze aan de slag. Praten, kaarten schrijven voor die ex-klasgenote.

Zo ontzettend belangrijk, dit soort dingen… elkaar zien, ruimte geven aan gevoelens. Dan gaat het even niet om een gemist uurtje van een andere les. Dan gaat het om samen school zijn.

We leven weer in ‘tussentijden.’ Een gloednieuwe lichting van maar liefst zes (!) aanstaande ‘klassen brug’ maakte vorige week kennis met klasgenoten en mentoren. En ’s avonds het dubbele aantal aan ouders. Een enthousiaste en sfeervolle start! Door middel van een vragenblad wilden we ook van die aanstaande schoolbewoners alvast weten wat ze bezighoudt. ‘Wat doe je graag in je vrije tijd? Wat zijn jouw talenten?’ Maar ook: ‘Waar ben je bang voor? Waarover maak je je zorgen? Wat heb jij nodig van een mentor?’ Om straks goed voor elkaar te kunnen zorgen zeg maar.

Intussen wachten onze ‘oudjes’ deze week op De Uitslag…

Hopelijk hoeven er geen slapende puppies te worden wakkergemaakt met slecht nieuws. En hopelijk huilen er geen wolven. Mocht dat nieuws tóch minder goed zijn: huil even naar de maan en bedenk:

‘Failure is human