Plofklaskippen en stormpoolers

Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.

1 februari 2018

In mijn vorige blog berichtte ik dat het woord ‘appongeluk’ door Van Dale als woord van het jaar was gekozen. Naast deze verkiezing hielden het Genootschap Onze Taal en de NTR een eigen verkiezing. Daarbij kwam het woord ‘plofklas’ als winnaar uit de (school)bus. De jury achtte de kans groot dat een groot deel van de stemmers uit het onderwijs kwam. Het woord was in 2013 ook al eens opgedoken. Een plofklas is dan een (veel) te grote klas.
De ‘plofkip’ werd ook al eens gekozen, in 2012. Betekenis: ‘Een kip die in korte tijd zodanig wordt vetgemest dat hij nauwelijks nog op zijn poten kan staan’. Nu zal het niet snel gebeuren dat in een plofklas de leerlingen zó weinig ruimte hebben, dat ze zich nauwelijks kunnen bewegen, niet naar de aula kunnen voor de pauze en dus hun eten en drinken aan hun tafel in het lokaal moeten nuttigen en dat dat eten ook nog eens zó mega-ongezond is, dat ze na een paar maanden beginnen op te zwellen en niet meer op hun benen kunnen staan. Maar ondanks de ieder jaar weer gepubliceerde onderzoeken waaruit blijkt dat kleinere klassen écht tot betere leerresultaten leiden, wordt er nog steeds niet serieus geïnvesteerd in die kleinere klassen. En blijven wij ons best doen om van de leerlingen uit zo’n (te) groep geen ‘plofklaskippen’ te maken. Bijvoorbeeld door af en toe, soms zelfs ieder lesuur, van lokaal te wisselen, ook al is dat een volksverhuizing op zich. En natuurlijk verdienen leerlingen in een plofklas net zoveel individuele aandacht als die in een kleinere groep. En dat ongezonde eten (natuurlijk nét zo ongezond voor leerlingen die meer ruimte in een lokaal hebben, maar dat ik overdrijf is hoop ik inmiddels duidelijk), daaraan werken we als school ook, tenminste aan het terugdringen ervan.

Zo ontstond het idee voor een werkgroep ‘de gezonde schoolkantine.’ Ouderraad, gemeente, GGD, leerkracht(en), conciërge en leerlingen werken samen om het aanbod gezonder en gevarieerder te maken. Gezonde broodjes, verse smoothies en het aanpassen van de frisdrankautomaten (minder suiker). Mooi initiatief en een gezond begin van 2018!

Dat onze leerlingen gewend zijn zich vrij én blij te bewegen door onze school bleek weer tijdens de Open Dag. Voor het eerst in het nieuwe gebouw, best spannend, maar wat een enthousiasme en wat werd er hard gewerkt! Het blijft prachtig om te zien hoe onze brugklassers, nog maar vijf maanden op school, aanstaande leerlingen en ouders door de school leiden en dat zó natuurlijk en goed doen!

En dat geldt ook voor de leerlingen die hielpen bij de verschillende vakken of bij de deur stonden om iedereen welkom te heten. Geweldig gedaan! Mooi om de saamhorigheid te merken tussen iedereen die er was.

Zo’n soort saamhorigheid was er ook opeens tijdens de afgelopen januaristorm. In heel het land boden mensen spontaan aan elkaar naar huis te brengen, ook onbekenden. Zo ontstond alweer een nieuw woord, dat al op de nominatie staat voor ‘het woord van 2018: ‘stormpoolen.’

Mooi woord. Zo kan een storm verbindingen verbréken en tegelijkertijd verbindend wérken.

Misschien moeten zich meer situaties voordoen waarbij we elkaar écht nodig hebben.

Meer storm. Meer Open Dagen. Meer in beweging komen. Minder appongelukken. Want je had een écht leuk gesprek op de fiets of in de auto en hoefde dus eens niet op je mobieltje te kijken.

En minder plofklassen!

BAM!