06 juli 2017
Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.
6 juli 2017
De ‘Hoe overleef ik?’-leesboekenserie is bij veel leerlingen en ook ouders bekend.
Je kunt erin lezen hoe een opgroeiend pubermeisje de brugklas moet overleven, een gebroken hart, een vakantie mét ouders, en nog veel meer gebeurtenissen.
De afgelopen week zag ik een reclameadvertentie voor een shirt met de titel: ‘This teacher survived the 2016-2017 school year.’ Onder de tekst stonden afbeeldingen van een dab, een fidget spinner en een bottle flip. Drie hypes die we als docent toch maar weer overleefd hebben. Van die drie dingen moet ik eerlijk zeggen dat het flippen van de waterflesjes mij af en toe wel eh… lichtelijk begon te irriteren en ik soms de neiging kreeg tot ‘student flipping.’ Maar een schooljaar ‘overleven?’ Dat klinkt wel wat dramatisch, vooral wanneer je weet dat er na de zomervakantie wéér eentje wacht.
Een schooljaar gáát wél ‘over leven’ volgens mij. Want in zo’n jaar leef en be-leef je met elkaar zoveel dingen, dat ís het leven. Leerlingen, docenten, onderwijsondersteunend personeel, ouders. Een wereld op zich.
Dat schooljaar zit er weer bijna op. We begonnen het aan de Hietweideweg, lieten daar de oude school achter en begonnen in dat prachtige, nieuwe gebouw aan de Veilingstraat. We voelen ons er al weer helemaal thuis. Er waren erg mooie, zinvolle projecten, met veel inzet en betrokkenheid van leerlingen en docenten. Er kwam een nieuwe directeur, er kwam nieuwe energie. Het voelt nu dan ook een beetje vreemd dat het bijna vakantie is. We waren toch nog maar net begonnen? Ja, wel op die nieuwe plek. En dat is dus een goed idee geweest, om daar nog vóór die lange zomervakantie te starten. Het geeft een goed en gerust gevoel, te weten dat we daar op onze plek zijn.
De laatste week. Herexamenkandidaten die hun herkansing overleefden en alsnog slaagden! Gefeliciteerd! De strijd bij leerlingen en docenten over en voor die laatste cijfers. Nog even iets inhalen. Toch die extra opdracht nog inleveren voor een paar tienden meer. Mijn mentorgroepsapp ontplofte bijna van de leerlingstress die laatste dagen. Blijdschap en teleurstelling vlogen vleugel aan vleugel door de digitale ruimte. Eén leerling, niet uit m’n mentorklas, vroeg of ik niet twee tiende punt van haar cijfer wilde afhalen en aan een klasgenoot schenken, zodat hij óók over kon. Hoe lief is dat? Nog twee dagen vergaderen en strijden voor die ene leerling, waarvan je zeker weet dat ie het kán en gaat redden volgend jaar. Maar je soms ook moeten neerleggen bij een teleurstellende uitkomst. Luisteren naar je collega’s, de leerling, de ouders. Afscheid van je mentorklas. Veel leerlingen die vertrekken. De vierdejaars, 3 havo en 3 vwo. Maar in je hoofd ook alweer bezig met straks, de nieuwe klassen. Een bomvol brugjaar. ‘Over leven’ gesproken.
Mooie dingen meegemaakt dit schooljaar. Sommige te persoonlijk om te beschrijven. Vertrouwen geven en terugkrijgen. Meemaken hoe één boek het leven van een leerling kan veranderen. Of hoe een mooi lied een hele klas kan raken. Omdat het over leven gaat.
Wanneer u dit leest hebben we hopelijk alweer een geweldige diploma-uitreiking achter de rug. Met een lach, een traan, muziek, applaus, bloemen, zoenen, zwaaien. En is het écht bijna vakantie. Ook dit mooie, nieuwe gebouw wordt weer een poosje heel stil. Stilte voor een nieuwe storm, een frisse wind. Er is zo hard gewerkt door iedereen. En ja, we hebben het schooljaar ‘over-leefd.’
En die vakantie? Die overleef je ook wel. Hoe?
Door hem te (be)leven! En mocht je je even vervelen… geniet ervan! Vervelen heeft dezelfde letters als ‘verleven’. Vervelen is even omgekeerd leven. Lekker lui.
Bedankt allemaal voor weer een mooi jaar.
Fijne vakantie, see you!