volle bak

Bert Jansen laat u de sfeer proeven op het Veluws College Twello. In deze blog schrijft Bert, docent Nederlands en maatschappijleer op deze middelbare school, over ontroerende, grappige of confronterende belevenissen, vaak gekoppeld aan de actualiteit.

22 juni 2017

Het blijft ieder jaar weer een apart moment: je zit nog middenin de leerlingen en al het werk van ‘nu’ en dan opeens zijn ze er alweer: de nieuwe brugklassers! Áls je al ergens in je achterhoofd zo’n heel klein signaaltje kreeg dat je voorzichtig al een beetje moe mag worden en dat het bijna vakantie is, dan zorgen deze ‘bruggers-to-be’ ervoor dat je dat signaaltje volledig negeert.

Nu geeft zo’n frisse en fruitige groep sowieso al een flinke energieboost in de school hoor. Je wordt er gewoon blij van wanneer je ze allemaal ziet zitten in onze gloednieuwe aula. Dezelfde aula waar een paar dagen ervoor de geslaagden van nú binnenkwamen en alvast werden gefeliciteerd door directeur en docenten. Ook al zo’n energiemoment.

Ik probeer me in beide situaties in te leven door even terug te denken aan mijn eigen eerste bezoek aan de nieuwe school voor v.o. én m’n eerste diploma, jaren later. Om een béétje die onzekerheid of euforie weer te voelen. Of de teleurstelling van ‘niet geslaagd’ zijn. Rare omschrijving, net als ‘gezakt’, nog veel erger. Alsof je ergens dwars doorheen valt, of een ladder afdaalt. Je bent helemaal niet gezakt. Alleen: op dit moment in je leven lukte het je even niet om de juiste antwoorden te geven op een aantal vragen, bedacht door een aantal mensen. Niets meer en niets minder. En dat kan door heel veel verschillende oorzaken zo gegaan zijn. Natuurlijk baal je. ‘Het Systeem’ zórgt er wel voor dat je baalt. Soms heb je nog recht op een tweede kans, een her-kans. Natuurlijk pak je die met beide handen aan. En natuurlijk hopen en helpen wij keihard mee! Omdat we het jou zo gunnen!

Terug naar de brug. Het werd een erg leuke middag. Met een speurtochtje je weg vinden in het nieuwe gebouw, dat voor ons als personeel net zo goed af en toe nog spoorzoeken is, kennismaken met je aanstaande mentoren, iets over jezelf vertellen en alvast eens kijken wie jouw klasgenoten straks worden. Over klasgenoten gesproken, wij hebben als mentoren alvast van onze ‘klas genoten!’

Volle bak in de aula, volle bak in de lokalen, nieuwe energie. Dat gold ook voor de aansluitende kennismakingsouderavond voor ouders/verzorgers van de nieuwe lichting. Ook hier ‘full house!’ Een mooi, ontspannen en persoonlijk welkomstwoordje van onze twee topmannen en die positieve sfeer zette zich voort in de lokalen bij de mentoren. Ook hier denk je weer even terug: Hoe zat ik er zélf bij toen m’n dochter voor het eerst die brug over ging? Die vraag werd ook in de aula gesteld. Daaruit bleek dat het voor veel ouders ‘hun eerste keer’ was. Goed om te weten. Over die ándere ‘eerste keer’ stelden we uiteraard géén vragen…

Ja, we hebben nog steeds energie. Door onze nieuwe school, die, zoals een collega het verwoordde, steeds meer als ‘thuis’ gaat voelen. Door blije geslaagden, hoopvolle herkansers. Nieuwe brugklassers. Het worden nog een paar drukke weken met toetsen, een project met als titel ‘een ode aan..’ en een diploma-uitreiking, waarbij we ook de ‘op dit moment iets minder geslaagden’ hopen te kunnen feliciteren. Een ode aan jullie. We gaan er nog even voor.

Volle bak!