verwacht het (on)verwachte

Veluws College Twello
mavo en onderbouw havo, vwo
Hietweideweg 20
7391 XX Twello
T: 0571-271561
www.veluwscollege.nl
ZorgSaam
Aan onderwerpen geen gebrek wanneer je over het onderwijs schrijft. Soms is het juist
een probleem om te kiezen tussen al die dingen die in een week de revue passeren. In
de media, of ‘gewoon’ in de school. Om met het eerste te beginnen: plannen om
leerlingen meer ‘op maat’ te laten leren en presteren. Dat kan betekenen dat je een
aantal vakken op mavoniveau en een aantal vakken op havoniveau volgt en afsluit. Je
sterke kanten uitbouwen. Mooi en motiverend idee, maar dan moet dat ook op je
diploma zichtbaar worden en moeten we misschien eens af van dat examenspook dat
leerlingen toch vooral op één niveau afrekent. Eindelijk écht differentiëren?
Verder: de intrede van de ‘anti-pestcoördinator’. Moet en kan één iemand ervoor gaan
zorgen dat pesten eindelijk tot het verleden gaat behoren? Nee, dat gelooft gelukkig
niemand. Je moet het samen doen. Maar iemand aanstellen die het anti-pestbeleid
coördineert en de contacten tussen leerlingen, ouders en docenten bewaakt en
stroomlijnt, lijkt toch een zinvol initiatief.
De afgelopen week was er op school trouwens eerder sprake van het tegenovergestelde
van pesten: zorgen voor elkaar. Wanneer een leerling haar vader verliest bijvoorbeeld.
Dan blijkt dat de school juist een plek is waar je je begrepen en getroost kunt voelen.
Waar je klasgenoten en docenten om je heen staan. Waar je verdrietig mag zijn, maar
ook even mag vergeten. Omdat er ‘gewoon’ les is. Hoe onbelangrijk dat ook lijkt op zo’n
moment. De school als veilige haven. Een aantal leerlingen liep een vervelende blessure
op tijdens het sporten op of buiten school. Ook hier weer veel hulp van klasgenoten en
personeel. Juist mijn collega’s van lichamelijke oefening hebben de veiligheid in hun
lessen zeer hoog in het vaandel staan. Toch gebeurt er soms iets. Daar kun je echt niets
aan doen. Maar mooi om te zien hoe ‘zorg’ dan werkt.
Is de school uiteindelijk de veiligste plek waar je kunt zijn? Nou nee, niet altijd. Eigenlijk
ben je nergens honderd procent veilig. Niet in een vliegtuig. Niet in een auto. Niet in een
ziekenhuis. Nog steeds komen bijna overal ménsen aan te pas. En dus emoties. Bij het
besturen van een vliegtuig. Bij het uitvoeren van een operatie. Bij het lesgeven. En dan
blijkt soms dat het helemaal niet goed gaat met die ander. Je klasgenoot of collega. Niet
iedereen geeft daar signalen over af. Dus moet je soms gewoon eens vrágen hoe het
met die ander gaat. En niet altijd genoegen nemen met een: ‘Oooh…goooeeed…!’,
wanneer jij andere ideeën hebt. Het had een vliegtuig vol mensen kunnen redden. Of de
leerlingen van een school in bijvoorbeeld Columbine, alweer jaren geleden. Omdat twee
jongens, die eigenlijk al jarenlang signalen afgaven, niet werden ‘gezien’. Je kunt niet
alles vóór zijn. Maar elkaar een beetje in de gaten houden kan geen kwaad. Bij elkaar
checken hoe het is. Nog steeds trekken er jongeren als ‘jihadist’ naar oorlogsgebieden in
Syrië of Irak. Vaak laten zij verbouwereerde ouders achter, die geen idee hadden waar
hun zoon of dochter mee bezig was. Geen signalen opgevangen. Terwijl de social media
bol stonden van die signalen. Ook dáár moet je soms eens kijken hoe het met iemand
gaat. ‘Socignalen’, zeg maar.
Vrolijke afsluiter: In de actualiteitentest bij maatschappijleer stond de vraag wat Mark
Rutte in de media had gezegd over Nederlandse jihadstrijders . Een leerling noteerde:
‘Hij zei dat ze beter in Irak of Syrië konden snuffelen, dan terugkomen.’ Fout antwoord?
Nee, gevalletje dyslexie. En dan schrijf je ‘sneuvelen’ ietsje anders. Soms moet je pas
tijdens het nakijkwerk differentiëren…
Morgen verder met de toetsweek. Die deze keer op een vrijdag begon. Wie het bedacht
heeft mag het uitleggen. Omdat we dan nog kunnen checken of de resultaten vóór het
vooruit zetten van de klok beter waren dan die erna? Veel mensen schijnen er namelijk
van in de war te raken. Ik ook. Opeens is mijn weekend een uur korter. En dan vinden ‘ze’
dat je een uur vroeger naar bed moet gaan. Mooi niet. Ik laat me dat uur niet afnemen.
Zo nog even wat sneuvelen in de krant van gisteren.
Morgen eerste uur mentorles. Niet vergeten te vragen hoe het met ze gaat.
Bert Jansen, Docent Veluws College Twello