Het Grote Wachten

‘Wacht even…’ Hoe vaak horen we die twee woorden niet tegen ons
uitgesproken worden? Gewoon ‘Nee!’ zeggen en weglopen na deze
‘vraag’ is in onze cultuur nogal onbeleefd. Degene die jou vroeg om even
te wachten was nog in gesprek met iemand anders, wilde iets opzoeken
in z’n mail of tas, moest misschien even naar het toilet. Dus je wacht
even. Wachten is namelijk een soort voorbereiding op het ontvangen
van iets. Informatie. Een resultaat. Een behandeling of advies van een
arts. Een vliegtuig, trein, bus. We wachten wat af. Er zijn zelfs speciale
ruimtes voor. Wachtkamers!
Universitair onderzoek heeft uitgewezen dat we in Nederland minstens
een half uur per dag wachten. Voor iemand die tachtig jaar wordt, zijn
dat 607 dagen! Hoe we die wachttijd beleven, is nogal verschillend.
Tien minuten bij de tandarts kunnen voelen als een uur, terwijl diezelfde
tien minuten in tijd gevoelsmatig korter lijken wanneer je wacht op de
trein en intussen een praatje maakt met een interessante medewachter
of vriend(in).
Ook in het onderwijs wachten we wat af. Docenten wachten op hun klas.
Wachten tot het stil wordt. Wachten op de bel. Op vakantie. Op het
verslag van nog een heleboel leerlingen. Het juiste antwoord.
Betere werkomstandigheden. De uitslag van hun examenklassen. Het
opstarten van die ‘trage’ laptop.
Leerlingen wachten op hun docent. Wachten op hun cijfers. Wachten op
de bel. Op vakantie. Op het klaar zijn van de tosti in de pauze. Op een
berichtje via social media. Betere leeromstandigheden. De uitslag van
hun examen. Het opstarten van die ‘trage’ laptop. Er zijn mensen die
zeggen dat we ons hele leven eigenlijk niks anders doen wachten tot we
doodgaan. Da’s wel een erg pessimistische kijk op wachten en nog meer,
op het leven…
Goed wachten is een kunst. Wanneer je jezelf kunt laten vergeten dat je
aan het wachten bent, ervaar je het niet meer zo. Tijdens een leuke les
gaat de bel ‘opeens’. En een goeie start van een les zorgt vanzelf voor
stilte. Neem een goed boek mee naar de tandarts (alleen voor de
wachtkamer). Tijdens het opstarten van een laptop kun je even met
iemand kletsen, of koffie halen. Geef als docent snel een nieuwe
opdracht, dan lijkt het wachten op die vorige onbelangrijk. (‘Hééé! O ja,
die kreeg ik óók nog van je! Wat leuk!’) Haal als leerling snel goeie cijfers
bij ándere vakken en vertel die aan die traagcorrigerende docent.
En àls je dan eindelijk dat cijfer krijgt zeg je: ‘Ach ja, da’s waar ook, u gaf
óók nog cijfers voor uw vak hé? Ik had er niet meer op gerekend…!’
Onze eindexamenkandidaten zijn begonnen met Het Grote Wachten.
Hun docenten, familieleden en vrienden ook. Veel sterkte de komende
tijd. Maak Het Wachten draaglijk. Pak een boek. Kijk een film. Luister of
maak veel muziek. Ga lekker sporten. Neem een baantje. Leef. En dan,
opeens, (hoop ik) gaat die telefoon: ‘Je bent geslaagd!’
‘WAT??’
‘NU al??’
Bert Jansen
Docent Veluws College Twello